34
همدارنګه د هغه د نومونو څخه الوهاب دی
د هغه ورکړه په ټولو زمانونو کې وګوره
د پورته اسمانونو او ځمکې اوسیدونکي
د هغه له ورکړو څخه نه جلا کيږي
الله د خپل لوړ ذات په ستاینه کې فرمایي: (أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزِيزِ الْوَهَّابِ) (ایا له دوى سره ستا د رب د رحمت خزانې دي (هغه رب) چې ډېر غالب، عطا كوونكى دى؟) [ص سورت: ایت 9].
زموږ رب – تبارک و تعالی – په پراخه پیمانه ډالۍ ورکوونکی دی، چې د ځمکې او اسمانونو ټول مخلوقات پکې شامل دي، د هغه ورکړه په اوس او راتلونکي وخت کې نه قطع کیږي، هغه پرته له پوښتنې یا وسیلې څخه ورکوي، او پرته له کوم سبب او دوکې څخه نعمتونه ورکوي: (رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً ۚ إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ) (اى زمونږه ربه! زمونږ زړونه مه كږوه وروسته له دې چې تا مونږ ته سمه لار وښودله او مونږ ته له خپلې خوا نه رحمت راكړه، یقینًا هم ته، (د نعمت او رحمت) بې حده عطا كوونكى يې) [آل عمران سورت: ایت 8]، (أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزِيزِ الْوَهَّابِ) (ایا له دوى سره ستا د رب د رحمت خزانې دي (هغه رب) چې ډېر غالب، عطا كوونكى دى؟) [ص سورت: ایت 9].
ستر خالق، جواد، سخي، او ورکوونکي ذات لره پاکي ده!
الکرم: د هغه له صفتونو څخه یو صفت دی، الجود: د هغه یو له سترو صفتونو څخه دی، او العطاء: د هغه د ډالۍ لپاره دی، له هغه څخه څوک ډیر سخاوت لري؟!
مخلوقات د هغه نافرماني کوي، مګر هغه د دوی څارنه کوي، په بسترونو کې دوی داسې ساتي لکه څنګه چې دوی د هغه هیڅ نافرماني نه وي کړي، او د دوی پالنه کوي ګواکې دوی ګناه نه وي کړې، ګناهګار باندې سخاوت کوي، او نافرمان باندې فضل او مهربان کوي.
هغه څوک دی چې هغه ته یې بلنه ورکړي وي او ځواب یې نه وي ورکړی؟! یا چا ترې غوښتنه کړي وي او هغه ته یې نه وي ورکړي؟ او یا هغه څوک دی چې د هغه دروازې ته یې خپل بار اچولی وي او هغه بیرته شړلی وي؟
پاک دی هغه ذات چې په فکرونو سره امیدونه ورکوي ... هغه امیدونه چې په نفس کې وي او په ژبې سره نه وي ویل شوی
پاک دی هغه ذات چې اوس هم د هغه رزق ... د ټولو جهانیانو لپاره تضمین شوی دی
په بنده باندې د الله –تبارک و تعالی- نعمتونه له هغه وخته تر سترګو کیږي چې هغه د مور په رحم کې نطفه وه، بیا یې ورله غوږ او لید جوړ کړ او په هغه کې یې روح واچوه، بیا یې ورته خواړه ورکړل، څښاک یې ورکړ او جامې یې ورته واچولې، هغه ته یې پناه ورکړه او هغه کافي کړ، او له هر څه څخه چې یې وغوښتل هغه یې ورکړل
او الله –جل و علا- بنده ته وايي: (أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَيْنَيْنِ (8) (ایا مونږ ده ته دوه سترګې نه دي وركړي) وَلِسَانًا وَشَفَتَيْنِ (9) (او یوه ژبه او دوه شونډې) وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِ (10)) (اومونږ ده ته دوه لارې ښودلي دي) [البلد سورت: ایتونه 8-10]، (۞ يَا أَيُّهَا النَّاسُ أَنتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ ۖ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ) (اې خلقو! هم تاسو الله ته محتاجان يئ، او الله، هم دى ښه بې پروا، ښه ستايل شوى دى) [فاطر سورت: ایت 15].
هغه ته پیدا کړې او روزي یې درکړه، تا ته یې ژوند درکړ او مړ یې کړې، مینه یې درکړه او تاته یې څیزونه درکړل، ناروغ یې کړې او روغ یې کړې، وږی یې کړې او موړ یې کړې، تږی یې کړې او اوبه یې درکړې، ته یې وخندولې او ویې ژړولې، تاته یې پوهه درکړه په هغه څه چې ته پرې نه پوهیدې، او تا ته یې هغه څه در زده کړل چې ته پرې نه پوهیدې، ستا رزق یې چمتو کړ.
هغه ستا دعاء يې قبوله کړه، ستا غوښتنه یې قبوله کړه، ستا پر دښمن غالب شو، تاته یې رسول ولېږه، تاته یې کتاب وښود، او تاته یې یوه طریقه وښوده… نو له دې وروسته هم ته د هغه نافرماني کوې؟! (قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَهُ) (انسان دې هلاك كړى شي، دى څومره ډېر ناشكره دى)! [عبس سورت: ایت 17].
آیا دنیا تا باندې تنګه شوېده؟
ایا ناروغۍ دردولی يې؟
ایا پورونو تړلی یې؟
آیا فقر بې برخې کړی یې؟
آیا میرمن او اولاد غواړې؟
ایا ستا ذهن حیران دی او ستا فکرونه ګډوډ دي؟
نو په دې وخت کې ته باید ورکوونکي ذات ته رجوع وکړې، هغه چې ډیر ورکوونکی دی، یوازې خپل لاسونه پورته کړه او د هغه دروازې ته ودریږه او د هغه تر څنګ پناه ونیسه؛ ته به وګورې چې لوږه څنګه په مړښت بدلیږي، او تنده به دې ماته شي، او د شپې له ویښ پاتې کیدو وروسته به خوب درشي، او له ناروغۍ وروسته به روغتیا ومومې، او غایب به راشي، او ورک شوی به لاره پیدا کړې، کړاونه به خلاص شي، او تیاره به لرې شي.
هغه ورکونکی –سبحانه و تعالی- دی؛ هغه چې اوښکې په موسکا، ویره په امن، او ډار په خوندیتوب بدلوي، شپې ته په صبح صادق زیری ورکوي، اندیښمن ته د ناڅاپه آرامۍ زیری ورکوي، او مصیبت ځپلي ته په پټه توګه زیری ورکوي.
د الله – سبحانه وتعالی- خزانې ډکې دي او هیڅکله نه ختمیږي، او هغه فرمایي: (ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ) (تاسو ما وبلئ چې زه ستاسو دعا قبوله كړم) [غافر سورت: ایت 60]، نو څوک چې له الله څخه څه شی غواړي، باید لویه غوښتنه دی وكړي؛ ځکه چې هیڅ شی له هغه څخه لوی ندی! دا سلیمان -علیه السلام- د دنیا او آخرت خیر غواړي: (قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَهَبْ لِي مُلْكًا لَّا يَنبَغِي لِأَحَدٍ مِّن بَعْدِي ۖ إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ) (ده وویل: اى زما ربه! ته ما وبخښه او ما ته داسې باچاهي راكړه چې له ما نه پس د چا لپاره هم مناسب نه وي، بېشكه هم ته ښه عطا كوونكى يې) [ص سورت: ایت 35].
او دا زکریا دی چې بوډاتوب ته رسیدلی او ښځه یې شنډه ده؛ خو هغه وايي: (رَبِّ هَبْ لِي مِن لَّدُنكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً ۖ إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعَاءِ) (اى زما ربه! ما ته له خپلې خوا نه ښه پاكیزه اولاد راكړه، یقینًا ته د دعا ښه اورېدونكى يې) [آل عمران سورت: ایت 38].
او پادشاهي، حاکمیت، مال، اولاد او هوساینه ټول د ډېر مهربان پادشاه –سبحانه و تعالی- له خوا دي، (وَاللَّهُ يُؤْتِي مُلْكَهُ مَن يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ) (او الله خپله بادشاهي وركوي چا ته چې يې وغواړي، او الله پراخه فضل والا، ښه عالم دى) [البقرة سورت: ایت 247]، (يَهَبُ لِمَن يَشَاءُ إِنَاثًا وَيَهَبُ لِمَن يَشَاءُ الذُّكُورَ) (چا ته چې وغواړي جینكۍ وركوي او چا ته چې وغواړي هلكان وركوي) [الشورى سورت: ایت 49].
او تر ټولو لوی شی چې یو بنده خپل رب ته دعا کوي: هغه د اهل علم دعا ده، هغه کسان چې د الله په زړه پورې نومونو سره د هغه د ویلو په راز باندې پوهیږي؛ دوی له هغه څخه د ثبات او رحمت غوښتنه وکړه: (رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً ۚ إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ) (اې زموږ ربه! زموږ زړونه مه كږوه وروسته له دې چې تا مونږ ته سمه لار وښودله او مونږ ته له خپلې خوا نه رحمت راكړه، یقینًا هم ته، (د نعمت او رحمت) بې حده عطا كوونكى يې) [آل عمران سورت: ایت 8].
نو لدې کبله؛ الله – سبحانه و تعالی- په هر رکعت کې مقرر کړې او موږ یې باید تلفظ کړو، او موږ هیله لرو چې الله به هغه موږ ته راکړي، او هغه: هدایت دی: (اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ) (ته مونږ ته سَمَه (نېغه) لاره وښَيَه) [الفاتحة سورت: ایت 6].
هغه د هغه چا سره مینه لري، چې له هغه څخه غوښتنه کوي، او که د دوی دعا نه وي د دوی پروا به یې نه کوله: (قُلْ مَا يَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّي لَوْلَا دُعَاؤُكُمْ) (ته (دوى ته) ووایه: زما رب ستاسو څه پروا كوي كه ستاسو دعا كول نه وي) [الفرقان سورت: ایت 77].
او د هغو دعاګانو له جملې څخه چې الله ته د نږدې کیدو لپاره زموږ رب- سبحانه و تعالی- موږ ته په خپل قول کې راښودلي دي: (وَالَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا) (او هغه كسان دي چې وايي: اى زمونږه ربه! ته مونږ ته زمونږ له ښځو نه او زمونږ له اولادونو نه د سترګو یخ والى راوبخښه او ته مونږ د متقیانو امام وګرځوه) [الفرقان سورت: ایت 74].
بلکې هغه – سبحانه و تعالی- له دې دعا وروسته د جنت وعده ورکړه: (أُولَٰئِكَ يُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِمَا صَبَرُوا وَيُلَقَّوْنَ فِيهَا تَحِيَّةً وَسَلَامًا) (دغه كسان دي چې د صبر كولو په سبب به دوى ته د اوچتو ماڼیو بدله وركولى شي او په دې (جنت) كې به د ژوند په دعا او سلام سره د دوى استقبال كولى شي) [الفرقان سورت: ایت 75].
څوک چې په الله پورې تړلی وي، او هغه ته پناه ویسي په هر هغه څه چې هغه مهم وي او غواړي یې، او د هغه دروازې ټکول یې په عاجزۍ، دعاء، او اوږد مناجات سره عادت وي؛ الله به هغه ته عزت ورکړي او ساتنه به یې وکړي، او هغه ته به د هغه څه څخه ډیر ورکړي چې هغه غوښتل، او د هغه د ژوند په اوږدو کې به د هغه لپاره مرسته او ملاتړ کوونکی وي.
او زموږ د رب - عزوجل - په دې دنیا کې ورکول د امتحان په توګه وي، او په آخرت کې یې د اجر او جزا په توګه ورکوي.
نو په دې دنیا کې د هغه ورکول د هغه له ارادې سره تړلي دي، او د خلکو ازمايل د هغه په حکمت سره دي؛ ترڅو بنده د دعا او امید په وخت کې خپل رب سره تړلی اوسي، او په خپل توحید او ایمان د دعا او قضاء تر منځ خوشحاله اوسي.
دا تر ټولو ستره ډالۍ او ورکول دي؛ که بنده د ازموینې په حقيقت پوهه شي.
او کله چې بنده په دې پوه شو، ددغې نوم له لارې به بنده د خپل رب سره مینه پیدا کړي، د هغه ستاینه او شکر ادا کوي، او تل به د هغه سره تړلی اوسي.
اې الله تا لره ثنا او ستاینه ده، اې غوره ورکوونکیه
او اې د موخو د ترلاسه کولو لپاره غوره هیلې
او اې هغه غوره ذاته چې د مصیبت د خلاصیدو تمه ور څخه کیدی شي
او اې غوره ذاته چې ډالۍ او ورکړې ورکوي
اې الله! له خپل رحمت څخه موږ ته راکړه؛ ته ورکونکی یې، مونږ، زمونږ مور او پلار او ټولو مسلمانانو ته بخښنه وکړه؛ اې د جهانونو ربه!