Vaziyet ne kadar büyük, görev ne kadar yüce ve bu iş ne kadar da zor!
Kelimeler yetersiz kalıyor, kalp korkuyla titriyor, dil sürçüyor, sözler eksik kalıyor, zihin karışıyor ve bu zayıf kulun senin huzurunda duruyor; seni övmek ve sen ona aşina olduğun halde kendi içinde olanı sana açıktan söylemek istiyor.
Ve sana övgüde bulunanlar seni hakkıyla övmeye erişemediler... Ve eğer seni övmede sözü uzatsalar dahi, sende olan çok daha büyüktür...
Ey Rabbim!
Biliyoruz ki, seni övmemiz, seni tesbih etmemiz, senin büyüklüğüne saygı duymamız ve seni çokça zikretmeye düşkün olmamız, senden hepimize bir nimet ve bir lütuftur. Bize bunları gösteren ve bunları yapmaya irşat eden sensin.
Ey Rabbimiz! Şunu çok iyi biliyoruz ki; sen, seni övenlerin övgülerinden de, sana hamt edenlerin hamtlerinden de çok daha üstünsün.
Ey Allah'ım! Bana ve bu harfleri okuyana bir nimet olarak bahşettiğin bu amelimizi bizden kabul et ve kusurlarımızı bağışla.
Övgümü ve methiyemi yalnız Allah'a adarım... ve asırlara yenilmeyen kalıcı razı olunmuş bir söz söylerim...